Á toppnum

Tralalalala  kíkið á stöðuna!

 

Stórsigur Arsenal - markalaust hjá Liverpool

Fótbolti í kvöld

Já þá er komið að því að ég reimi á mig skóna og skelli mér í fótbolta... Þröstur, vinnuveitandi minn, tilkynnti mér að við værum að fara í fótbolta í kvöld kl. hálf tíu.... vá !!! ....fæ ég þá frí á morgun?... rifjaði í huganum upp hvenær ég fór síðast í fótbolta.... hæti að kepp 97.... 97!!!! 10 ár!!! ó mæ god.... fór ekkert í fyrravetur..veturinn  þar áður tvisvar eða þrisvar.... jú spilaði einn leik í marki með utandeildarliði sem sonur minn er með í fyrra sumar .... heyrði útundan mér eftir leikinn "Seigur sá gamli!" ..sá gamli!.. halda þessir kjúklingar að maður kunni þetta ekki...

Sem sagt er að fara í fótbolta og einhversstaðar á ég stuttbuxur sem eflaust duttu úr tísku fyrir mörgum árum síðan.... spurning að vera ekkert að mæta í þeim, ekki sniðugt að draga athyglina of mikið að sér á meðan maður veit ekki knattspyrnugetuna.... gæti kannski prufað að vera sniðugur og fá lánaðann g-strenginn hans Bratts bloggvins... en þó skilst að það sé í tísku að vera samkynhneigður eða í það minnsta tvíkynhneigður og ef það er satt þá gæti maður vakið upp einhverjar kendir hjá einhverjum sem erfitt yrða að slökkva....

Svo er að hafa rétta skapið, hef ekkert að gera með góða skapið... ó nei það verður heima en ef þið bloggvinir eigið eitthvað af keppnisskapi á lager sem þið getið lánað mér, þá endilega sendið mér smá, búinn að  gleyma hvar ég setti mitt.... vantaði  það á skákmótinu um daginn og vann þar af leiðandi ekki... smá tuð gæti Halldór látið mig hafa enda mjög gott að hafa það með.... held hann hafi gleymt sínu  heima þegar hann fór út, allavega smútsar hann allt og alla þessa daganna, svo mikið að mér er orðið um ó.... Smá tuð Halldór minn, mitt fór allt í dómaranna hér áður fyrr og þeir skiluðu því ekki í öðru formi en gulum spjöldum...

En sem sagt þarf nýjar látlausar stuttbuxur, keppnisskap og smá af tuði og svo fullt af góðum hugsunum frá ykkur kæru vinir og þá er ég tilbúinn í boltann..... já og frí fram eftir degi á morgun

Las Gunnar bloggið?

Á dauða mínum átti ég von en ekki að Gunnar I Birgisson bakkaði með þessa ákvörðun sína.  Skildi hann hafa lesið greinina mína frá því í gær....... ætli bloggið mitt sé orðið svona áhrifamikið?.... skildi Gunnar vera farinn að hræðast mig?... hvað næst?.....  er ég að ná áhrifum í Kópavogi..... vita framsóknarmenn í bænum af mér.....

Hey.... ef þið viljið losna við Geira vin Gunnars úr bænum með sína starfsemi þá látið mig bara vita...  máttur bloggsins er mikill.

Mótmæli íbúa báru árangur

Frábært!!!

.....kíkið á stöðuna.. komnir þangað sem liðinu vera ber

Arsenal í toppsætið eftir 1:3 sigur á Tottenham

Það er gott að búa í Kópavogi?

.... það segir hann Gunnar a.m.k.

Eflaust vill hann að öllum í íbúunum líði vel  hvar sem í Kópavoginum þeir búa. Líka þeir sem búa á Kársnesinu! Þess vegna vill hann að sem flestir fái tækifæri til að kynnast því og hyggst hann nú bjóða nýtt og glæsilegt íbúðasvæði á utanverðu Kársnesi, gerir ekkert þó nokkrar fúlar kellingar séu eitthvað að hnýta í hann fyrir það enda veit hann miklu betur en þær hvernig fólki á að líða vel.

Fólkið á Kársnesi hefur líka alltof lengi haft það alltof gott og ætti því að vera tilbúið til að færa smá fórnir og gefa fleirum tækifæri á að kynnast dásemdum okkar Kópavogsbúa og fyrirmyndarstjórn Gunnars.

En bíðum nú aðeins... hér er eitthvað eins og það á ekki að vera. Fólkið er ekki fyrir Gunnar. Gunnar er fyrir fólkið. Kosinn og ráðinn bæjarstjóri af fólkinu. Hann  á því  að vinna með og fyrir fólkið  en ekki í andstöðu við það. Vilji íbúar á Kársnesinu ekki fá stóraukna umferð og fjölgun íbúa á svæðið, nú þá á herra Gunnar að fara að vilja þess.

Það er bara svo ef það á að vera gott fyrir alla að búa í Kópavogi

 

Íslensk enska

Það muna sjálfsagt flestir eftir langi með Milljónamæringunum sem var mikið í spilun á útvarpsstöðunum í fyrra. Textinn fjallaði um mann sem lenti í vandræðalegum samskiptum við vegagerðarmenn.

Sagan á bak við textann er eitthvað á þá leið að Japanskur blaðamaður var á ferð um Skeiðarársand stuttu eftir að hlaupinu, sem þar varð 1996, lauk.

Sá Japanski var auðvitað ekki kunnugur aðstæðum og hættum sem leyndust á söndunum eftir hlaupið og ekki vildi betur til en svo að hann pikkfesti jeppann sem hann var á.

Þarna í auðninni  þar sem engan var að sjá og hjálpin virtist ekki á næsta leiti, birtist honum allt í einu flokkur ábúðarfullra vegavinnu mann og fór fremstur í flokki stjórinn sem var hinn ófrínýlegasti að sjá.

Aumingja Japananum varð ekki um sel en rifaði þó bílrúðuna eftir bendingum stjórans sem þá þrumaði inn um gluggann

" Ví ar starfing her end  ví ar gona ýt jor kar"

Ekki fylgir sögunni viðbrögð Japanans.

Hvort sagan er sönn eða ekki þá heyrði ég hana fyrir nokkrum árum og þá var hún hermd upp á annan mann sem sökum enskukunnáttu (eða leysi) sinnar var varla hægt að ljúga upp á svona sögu.

Þessi ágæti maður rak lengi ferðaþjónustu á og í nágrenni Hafnar í Hornafirði og eins og gefur að skilja þá átti hann stöðug í samskiptum við fólk sem hvorki talaði ekki né skildi íslensku. Karl bablaði bara sína útgáfu af ensku og lét ekki hafa áhrif á sig þó mörum þætti hún bæði torskilin og spaugileg.

Ég heyrið margar sögur af tilsvörum hans en flestum hef ég gleymt, utan eins gullkorns sem eftir honum var haft.

Erlend kona hafði orðið viðskila við hóp sem hún var að ferðast með og þurfti að komast inn á Höfn. Þar sem minn maður vissi af rútu sem hann átti von á gat hann boðið konunni far með henni. Hann klappaði því konunni á bakið og sagði "It is nó problem jú gona hef affer við a dræver"

Hugsum jákvætt

 Brosið

Brosið þitt blíða og undur bjarta,

bræðir og kætir mitt hjarta

og sólina sjálfri veitir mátt

sem á himni hlær nú dátt.

Til ykkar sem vilja eiga og taka til sín

Verkefnalistinn var eitthvað svo ógnvekjandi að ég ákvað að hugsa eitthvað jákvætt.... veit samt ekkert hvaðan þetta kom... datt bara svona upp..... Æji já gleymdi, ég er heilaþveginn og þess vegna koma bara hreinar hugsanir frá mér

 

Skákmót bloggvina með tattoo - mín upplifum

Nú þegar næstum tveir dagar eru liðnir frá skákmótinu marg um rædda er ekki úr vegi að blogga aðeins um það.

Það sem kom mér mest á óvart var hvað þær væntingar og vonir sem maður gerði til mótsins stóðust fullkomlega og jafnvel rúmlega það.

Það er auðvitað einstakt  þegar hópur fólks sem þekkist lítið sem ekkert, kemur saman og  allt smellur líka svona frábærlega.

Skrítið og þó...  kannski ekki svo mjög þegar til þess er tekið að hér voru saman komnir velgerðir og vandaðir einstaklingar sem höfðu það eitt að markmiði að  njóta samveru og skemmta sér  í glensi og gamni.

Niðurstaðan einföld, við erum öll einstök og eins nálægt því að vera fullkomin og hugsast getur.

Hvað er ást?

Sagði eitt sinn við konuna mína (fyrrverandi) að ég elskaði hana svo mikið að ég gæti dáið fyrir hana.

Hún svaraði "´Huh, þú segir þetta nú á hverjum degi en gerir aldrei neitt í því

Skákmót

Í gær fór fram skákmót bloggvina með tattoo!!!!!